Verlangen
Elke avond wanneer mijn zoon van negen bij mij is, kijken we samen een filmpje voor het slapen gaan. Meestal zitten we op de bank. En wanneer ik zit, zit hij tegen mij aan of ligt hij half op mijn schoot. Ik geniet van deze momenten samen en ons fysieke contact. Ik sla dan mijn arm om hem heen en laatst pakte hij mijn hand om die op zijn buik te leggen. Op deze manier contact met mijn zoon heb ik altijd voor me gezien toen ik wist dat ik vader werd. Ik wilde hem meegeven waar ik als kind naar verlangde: intiem fysiek contact met mijn vader.
Pijnlijk
Momenten als deze, en al die andere momenten tussendoor, heb ik als jongen niet met mijn vader meegemaakt. Waar ik mijn zoon met gemak een kus geef, grapte mijn vader eerder over een kusje geven dan dat hij ervoor openstond. Ik kan het nu nog voelen hoe me dat raakte. Niet dat ik persé een kusje van hem wilde zoals van mijn moeder, en ik wilde wel die knuffel, aai over mijn bol of arm om mij heen. Wat dit met mij deed, was dat ik me niet gezien voelde door mijn vader. Voor mij was dat pijnlijk. Mijn reactie hierop was dat ik mij voor hem afsloot en daarmee ook voor een deel in mij.
Helen
Als volwassene zie ik waar mijn vader vandaan kwam. Ik kan het helemaal plaatsen dat intiem contact lastig voor hem was. Hij was een van de jongste kinderen van een groot gezin in een katholieke omgeving in de jaren vijftig. Als kind kon ik dat niet plaatsen en was er vooral een gemis aan vaderlijke liefde waar ik me geen raad mee wist, behalve dan me afsluiten. Pas toen ik rond mijn 35ste bekend raakte met het mannenwerk, kon ik die pijn helen en fysiek contact met andere mannen toelaten. Wat een wereld ging er voor mij open door me te ontspannen in een knuffel met een man. Waar fysiek contact met een vrouw mij eerder opwindt, ontspan ik bij een man. Ik kom thuis in mezelf en in de wereld van mannen.
Veilig
Het thuiskomen in mezelf, en in de wereld van mannen, is wat ik mijn zoon mee wil geven, omdat ik weet dat dat hem ondersteunt om vanuit vertrouwen in zichzelf, en de mensen dicht bij hem, in het leven te staan. En omdat ik het hem gun om op deze manier in de wereld van mannen welkom geheten te worden. Ik als vader ben zijn eerste lijn met het mannelijke en zet daarmee een stempel op zijn mannelijkheid. Mijn uitnodiging aan vaders met een zoon is om, zo vaak als het kan, het intieme contact aan te gaan. Door te knuffelen, door jullie voorhoofden tegen elkaar te houden, door te stoeien, door je arm om hem heen te slaan. Daarmee geef je hem en jezelf een waardevolle en liefdevolle boodschap mee, dat het veilig en fijn is om intiem met zijn vader, zichzelf en andere mannen te zijn. En daarmee ook liefdevoller in het leven te staan.
